| Ο Οδυσσεβάχ μετά από πολλά χρόνια |
|
Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016 Μόλις γύρισα στην αγαπημένη μου Ιθαγδάτη, άρχισα να διηγούμαι λέξη λέξη τις περιπέτειες που πέρασα, όπως τη βασίλισσα Αϊσε, τις Σειρήνες κ.ά. Όταν έχασα τον τελευταίο σύντροφό μου, τότε πληγώθηκα πιο πολύ. Τα εμπόδια που πέρασα, η αλήθεια είναι ότι ήταν δύσκολα, αλλά είχα βάλει στόχο την επιστροφή στην αγαπημένη Ιθαγδάτη κι έτσι έφτασα στο τέλος της ιστορίας μου. Σταυρούλα
Αχ! Τώρα που έφτασα στην Ιθαγδάτη, έχουν περάσει τόσα χρόνια, νομίζοντας ότι όλες αυτές οι περιπέτειες ήταν ένα όνειρο. Τώρα όμως είμαι με την οικογένειά μου. Όλα αυτά τα χρόνια εξηγούσα στο γιο μου τις περιπέτειές μου. Του μιλούσα για τα εμπόδια που συνάντησα. Του είπε ότι το πρώτο εμπόδιο ήταν οι Κύκλωπες. Το δεύτερο ήταν εκείνο το φρούτο, ο λωτός, που αν το έτρωγες, ξέχναγες ακόμα και το όνομά σου. Το τρίτο εμπόδιο ήταν η γοργόνα πριμαντόνα. Βέβαια, αυτό δεν μας δυσκόλεψε, γιατί μας είπε όταν τη χρειαστούμε να την φωνάξουμε με ένα τραγούδι, όπως κι έγινε. Το τέταρτο εμπόδιο ήταν οι Σειρήνες. Όταν τραγουδάγανε, τις ερωτευόσουνα, αλλά εμείς είχαμε κλείσει τα αφτιά μας. Το πέμπτο ήταν με τη μάγισσα η οποία όποιον έβλεπε τον μεταμόρφωνε σε ζώο. Κι όμως, το ξόρκι ήταν το ανάποδο από αυτο που έλεγε η μάγισσα. Βρήκαμε και πειρατές [...] ... περπάτησα κι άλλο μέχρι που βρήκα το γιο μου. Έτσι γυρίσαμε μαζί στην Ιθαγδάτη κι από τότε ζήσαμε όλοι μαζί αγαπημένοι. Ελένη
|