|
Πέμπτη 30 Απριλίου 2015
Σήμερα είχαμε μία επίσκεψη. Σ' ένα από τα δέντρα του σχολείου μας ήρθε η Βάγια Κουκουβάγια. Νάτη εδώ, να κάθεται και να μας παρατηρεί:
Η κουκουβάγια προσαρμόζεται στο χρώμα του εδάφους ή του φλοιού των δέντρων στα οποία ζει. Βλέπει καλύτερα από τον άνθρωπο, αλλά και από τα περισσότερα άλλα πουλιά. Επειδή έχει μεγάλα μάτια, αυτά παραμένουν ακίνητα. Έτσι, για να δει περιστρέφει ολόκληρο το κεφάλι της προς το σημείο που θέλει να κοιτάξει. Χάρη στους επιπλέον σπονδύλους του αυχένα της, μπορεί να περιστρέψει το κεφάλι της ως και 270 μοίρες. Έχει οξεία ακοή. Μπορεί να φιλτράρει τους ήχους της φύσης, ώστε να ακούει μόνο αυτά που αντιστοιχούν σε θηράματα ή κινδύνους. Κυνηγάει το σούρουπο και την αυγή, αλλά και τη νύχτα. Τρώει μόνο τη λεία που συλλαμβάνει η ίδια.
Σπάνια κατασκευάζει φωλιά για να γεννήσει. Συνήθως χρησιμοποιεί ρωγμές βράχων, τοίχων, εγκαταλειμμένες φωλιές άλλων πουλιών, κουνελότρυπες, παλιά σπίτια, κοιλώματα του εδάφους, κουφάλες δέντρων.
Κινδυνεύει από ορισμένες ανθρώπινες δραστηριότητες όπως τα εντομοκτόνα, τα φυτοφάρμακα και τα μυοκτόνα δηλητήρια, καθώς και από τη συρρίκνωση και υποβάθμιση των βιοτόπων στους οποίους ζει.
Στην αρχαιότητα η κουκουβάγια ταυτίζονταν με τη σοφία, τη γνώση και τη σύνεση. Οι αρχαίοι Έλληνες την θεωρούσαν το σύμβολο της θεάς Αθηνάς.
Η κουκουβάγια και η πέρδικα
Μια μέρα συγκεντρώθηκαν όλα τα πουλιά και συμφώνησαν να βάλουν τα παιδιά τους στο σχολείο να μάθουν γράμματα. Βρήκαν και δάσκαλο και τον διόρισαν. Άνοιξε το σχολείο κι πήραν τα παιδιά τους και τα έγραψαν.
Ύστερα από λίγες μέρες, μερικά παιδιά πήγαν στο σχολείο και δεν ήξεραν το μάθημά τους. Ο δάσκαλος τα άφησε νηστικά το μεσημέρι. Μέσα στα παιδιά που έμειναν τιμωρία ήταν και το παιδί της κουκουβάγιας.
Η κουκουβάγια, άμα είδε πως σχόλασαν τα παιδιά το μεσημέρι και το μωρό της δεν σχόλασε, πήρε λίγο ψωμί και πήγε στο σχολείο να του το δώσει.
Καθώς πήγαινε, την έφτασε η πέρδικα. Έμεινε κι εκείνης το μωρό της νηστεία, και πήγαινε να του δώσει λίγο ψωμί. Λέγει η πέρδικα της κουκουβάγιας:
– Να χαρείς τα μάτια σου, γείτονα· έχω πολλή δουλειά και σε παρακαλώ να πάρεις και του μωρού μου το φαΐ του.
– Το παίρνω γειτόνισσα, λέγει η κουκουβάγια, αλλά δεν ξέρω το μωρό σου ποιο είναι.
– Ω, λέγει η πέρδικα, όσο γι’ αυτό, είναι πολύ εύκολο να το βρεις. Το μωρό μου είναι το πιο όμορφο μωρό του σχολείου!
Η κουκουβάγια πήγε στο σχολείο. Παρακάλεσε το δάσκαλο, κι αυτός δέχτηκε να δώσει το ψωμί του μωρού της. Ύστερα είπε του δασκάλου να την αφήσει να δει όλα τα παιδιά. Κοίταξε καλά καλά, δεν βρήκε το μωρό τη πέρδικας. Γύρισε πίσω, πήγε και βρήκε την πέρδικα και της έδωσε το ψωμί της και της λέει:
– Τι να σου κάμω! Κοίταζα μια ώρα και δεν το βρήκα το μωρό σου, γιατί μες στο σχολείο δεν ήταν ομορφότερο μωρό από το δικό μου! |
