Σχολικό! χώρος... ιδεών... νέων

Τρίτη 1 Μαρτίου 2011

[...] Μετά από λίγες μέρες, ο Μπακ ξανασηκώθηκε στα πόδια του. Καθώς προχωρούσαν είδαν στο λόφο την αγέλη από την οποία προερχόταν ο Μπακ. Στην αρχή δίστασε να φύγει, όμως το αφεντικό του είχε άλλη γνώμη. Με την καρδιά του πέτρα, ο Μπακ πήγε με την αγέλη του. Λίγους μήνες αργότερα ο Μπακ γύρισε στο αφεντικό του όμως όχι μόνος. Είχε μαζί του όλη την οικογένειά του. Ζήσαν όλοι μαζί, οι δυο οικογένειες και μεγάλωσαν μαζί για τα υπόλοιπα χρόνια.

Έφη

Ο Μπακ έζησε πολλές καλές και άσχημες στιγμές με το αφεντικό του, τον Θόρντον. Είδε πως οι άνθρωποι ενδιαφέρονται περισσότερο για το χρυσάφι και όχι για τους άλλους ανθρώπους. Στενοχωρήθηκε όταν είδε να χτυπάνε το αφεντικό του και πήρε τη μεγάλη απόφαση να αφήσει το αφεντικό του και να επιστρέψει στην άγρια φύση.

Γιώργος

Ο Μπακ τραυματίστηκε γι' αυτό τον έστειλαν σ' ένα νησί για να δουν αν θα επιβιώσει. Πέρασαν τρία χρόνια και στο νησί είχαν μείνει μόνο ζώα. Μόλις ο Θόρντον πήγε στο νησί έψαχνε για τον Μπακ, αλλά τίποτα. Νομίζοντας ότι ο Μπακ είχε πεθάνει πήρε το δρόμο της επιστροφής. Όσο για τον Μπακ κανείς δεν ξέρει...

Δημήτρης Τσ.

Ο Μπακ γύρισε πίσω στην άγρια φύση αφήνοντας πίσω του όλες τις κακές αναμνήσεις και τις περιπέτειες που συνάντησε σ' αυτό το ταξίδι. Γύρισε πίσω γνωρίζοντας πως άνηκε στην άγρια φύση, επειδή εκεί θα ζούσε ελεύθερα και ήρεμα κοντά στην οικογένειά του και το σπίτι του.

Τζόνι

Οι περιπέτειες του Θόρντον και του Μπακ δεν τελείωσαν ποτέ. Είχαν πάει σε ένα πολύ πυκνό δάσος γιατί είχαν ακούσει για ένα ποτάμι που στις όχθες του είχε χρυσό. Ο Θόρντον διέταξε τον Μπακ να προχωρήσει μπροστά, για να ελέγξει αν υπήρχαν επικίνδυνα ζώα. Όμως μέσα στην πυκνή βλάστηση έχασε το δρόμο της επιστροφής. Οι προσπάθειες του Θόρντον για να βρει τον Μπακ δεν είχαν αποτέλεσμα. Ύστερα από μέρες ο Θόρντον αναγκάστηκε να φύγει και ο Μπακ έμεινε εκεί όπου πάντα ανήκε, στην άγρια φύση.

Ελένη

Ο Μπακ και ο Θόρτον ήταν πια σε θέση να ταξιδέψουν ώστε να φτάσουν στον προορισμό τους: να βρουν τον χαμένο θησαυρό!

Το επόμενο πρωί ξεκίνησαν το ταξίδι τους. Μετά από πολλή ταλαιπωρία έφτασαν επιτέλους στην πολική Αλάσκα. Το τοπίο ήταν κάτασπρο και παγωμένο! Δεν υπήρχε ψυχή τριγύρω για να συνεννοηθείς. Το κρύο γινόταν ολοένα και πιο τσουχτερό. Στον Μπακ όμως άρεσε πολύ αυτό! Μάλλον επειδή είχε το κατάλληλο τρίχωμα και δεν κρύωνε καθόλου. Μια κακοτυχία έκανε τα πράγματα πιο δύσκολα. Ο αέρας που φυσούσε έσκισε το χαρτί που κρατούσε ο Θόρτον. Τα πράγματα ήταν δύσκολα πια, γιατί δεν είχαν και πού να μείνουν.

Υπήρχε όμως ένα πλεονέκτημα, ο Μπακ με τη φοβερή του όσφρηση κατάφερε να φτάσουν σ' ένα μικρό καταυλισμό με ιγκλού. Εκεί πέρασαν τη νύχτα τους.

Ο Μπακ πρωί πρωί βγήκε να εξερευνήσει το τοπίο. Ξαφνικά άρχισε να σκάβει με μανία το χιόνι. Κάτι περίεργο συνέβαινε!

Ο Θόρτον που εντωμεταξύ είχε ανησυχήσει από την απουσία του Μπακ και τον έψαχνε, άκουσε κάτι έντονα γαβγίσματα, τρέχει και τι να δει! Τον Μπακ να σκάβει με μανία το χιόνι και με τα δόντια του να τραβάει το χερούλι από ένα σεντούκι μισοπεθαμένο. Αυτό που συνέβαινε ήταν απίστευτο!

Ακόμα και χωρίς χαρτί, το σεντούκι του θησαυρού είχε βρεθεί. Χάρη βέβαια στην εκπληκτική όσφρηση και εξυπνάδα του Μπακ.

Η χαρά ήταν απερίγραπτη. Τώρα έπρεπε σιγά να πάρουν το δρόμο του γυρισμού. Ο Μπακ όμως ένιωθε φοβερά ευτυχισμένος και ελεύθερος εκεί στην άγρια πολική φύση και ο Θόρτον το κατάλαβε αυτό γιατί αγαπούσε πολύ αυτό το σκυλί.

Έτσι, αν και ο αποχωρισμός θα ήταν πολύ δύσκολος, προτίμησε να δώσει στο ζώο αυτό που λάτρευε: την ευκαιρία να ζήσει ελεύθερο.

Βαλέρια

Επιτέλους σπίτι!

Ο Μπακ έσωσε τη ζωή του Τζον και τότε είπαν πως δεν θα ξανατσακωνόντουσαν ποτέ. Ένας φίλος του Μπακ του είπε: "Ποτέ μη λες ποτέ, πού ξέρεις μπορεί να τσακωθείτε κάποια στιγμή" και ο Μπακ του είπε "Εγώ και ο Τζον δεν θα τσακωθούμε ποτέ μα ποτέ!".

Μετά από κάποιους μήνες ο Τζον είδε ένα μικρό γατάκι τραυματισμένο, το λυπήθηκε και το πήρε σπίτι του. Όμως ο Μπακ όπως και τα άλλα σκυλιά δεν συμπαθούν τις γάτες και βρέθηκε σε μπελάδες. Τσακωνόταν με τη γάτα η οποία ήταν πολύ κακιά. Όμως όταν έρχονταν ο Τζον, έκανε την καλή και τότε ο Τζον φώναζε στον Μπακ. Αυτό συνεχιζόταν για πολλές ημέρες μέχρι που ο Μπακ θύμωσε, πήρε το τασάκι του φαγητού του και έφυγε. Δεν ήξερε πού να πάει και πήγε στους φίλους του. Όλοι είπαν ότι είναι τυχερός, αλλά αυτός δεν το νόμιζε αυτό. Τότε φύγανε στην άγρια φύση. Έμειναν ένα χρόνο, μέχρι που πήγε ο Τζον και τον παρακάλεσε να γυρίσει γιατί του έλλειπε. Εκείνος δέχτηκε με έναν όρο: να διώξει τη γάτα. Αυτός την είχε διώξει γιατί τον κορόιδευε.

Μόλις πήγαν σπίτι του ετοίμασε φαγητό  και του ζήτησε συγγνώμη για την αναισθησία του.

Αρίσα

Μετά από αυτό το γεγονός συνέβησαν κι άλλα πολλά όπου ο Θόρντον έσωζε τον Μπακ ή και το αντίθετο. Όμως κάποτε χώρισαν. Κι όλα αυτά συνέβησαν από ένα αναπάντεχο γεγονός...

Όλα ξεκίνησαν από ένα μακρινό ταξίδι στην μακρινή Αλάσκα, όταν ο Θόρντον και ο Χανς την εξερευνούσαν.

Ξάφνου ο Μπακ αντίκρισε από μακριά τρεις σκιές που όσο πλησίαζαν όλο και καλύτερα φαίνονταν. Κι όμως, σιγά-σιγά κατάφερε να διακρίνει τη μητέρα του και τα αδέρφια του. Ο Θόρντον και ο Χανς συνέχισαν την πεζοπορία. Όμως ο Μπακ δεν κουνιόταν. Κάθονταν ακίνητος. Ένιωθε... σαν παιδί που ξαναβρίσκει τη χαμένη αλλά και τόσο αγαπημένη οικογένειά του. Ο Θόρντον τον άφησε να επιλέξει.

Το ένστικτό του τον οδήγησε και δίχως να νιώθει τύψεις για τον εαυτό του πήγε στην οικογένειά του, εκεί όπου ανήκε. Και το 'κανε γιατί ήξερε... ήξερε ότι παρόλο τον πόνο που θα νιώσει ο Θόρντον θα τον καταλάβει. Όπου και να βρίσκεται θα τον αγαπάει. Γιατί τον ήξερε... τον ήξερε καλά.

Παναγιώτα