| Αρχαία επιχώρια αλφάβητα |
|
Παρασκευή 15 Απριλίου 2016 Σε κάποια μέρη της Ελλάδας η προφορά λέξεων και εκφράσεων είναι διαφορετική. Αυτό συμβαίνει επειδή υπάρχουν διαφορετικές διάλεκτοι και ιδιώματα, και αυτό είναι πολύ ωραίο, γιατί φανερώνει τον πλούτο της γλώσσας μας.
Αιώνες πριν, στις ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής προσαρμόζεται όχι μόνο η γλώσσα αλλά και η γραφή κι έτσι αναπτύσσονται τα "επιχώρια αλφάβητα". Τα αλφάβητα αυτά δεν είναι τίποτε άλλο από "τοπικά" αλφάβητα, που υιοθετούνται γρήγορα από πολλές πόλεις και τις αποικίες τους. Η κάθε πόλη, παραλαμβάνοντας το αλφάβητο, το προσάρμοζε στο δικό της γλωσσικό ιδίωμα. Έτσι δημιουργήθηκαν οι τοπικές παραλλαγές του ελληνικού αλφάβητου, οι οποίες εξυπηρετούσαν την προσπάθεια απόδοσης των ιδιαίτερων τοπικών διαλέκτων και της προφοράς.
Τα επιχώρια αλφάβητα παρουσίαζαν διαφοροποιήσεις τόσο ως προς τη μορφή όσο και ως προς τον αριθμό αλλά και τη φωνητική αξία των σημείων. Κυρίως, όμως, τα επιχώρια αλφάβητα διέφεραν ως προς τον τρόπο απόδοσης των φθόγγων "φ", "χ", "ψ" και "ξ".
Γράψαμε το όνομα, το πατρώνυμο και το δήμο στον οποίο ανήκουμε. Έτσι, φτιάξαμε την ταυτότητά μας σε ένα από τα τέσσερα επιχώρια αλφάβητα.
Και ο Μανόλης Αναγνωστάκης με το τοπικό αλφάβητο της Κρήτης.
|
