Σχολικό! χώρος... ιδεών... νέων

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2021

Πριν από δύο χρόνια, όταν βγήκα στην αυλή του σπιτιού μου, είδα μία μικρή γάτα. Πήγα να πλησιάσω λίγο πιο κοντά, αλλά αυτή δεν ήθελε κι έφυγε πιο μακριά. Τότε σκέφτηκα να την κρατήσω. Οι γονείς μου συμφώνησαν κι έτσι έμεινε μαζί μας.

Τη γάτα την ονόμασα Μαύρη. Θα με ρωτήσετε τώρα γιατί την ονόμασα Μαύρη, έτσι; Μα... επειδή ήταν πάρα πολύ μαύρη! Είχε μια μακριά ουρά και κάτι τριγωνικά αφτάκια. Τα πόδια της ήταν στενόμακρα. Επιπλέον, το μουσούδι της ήταν μικρό. Τα μάτια της όταν τα έβλεπες, γυάλιζαν. Επίσης, είχε ένα στρογγυλό κεφαλάκι με ένα ωραίο χαμόγελο.

Μετά από ένα μήνα είχαμε πια γνωριστεί καλύτερα και παίζαμε μαζί. Ήταν ευγενική, παιχνιδιάρα, αλλά καμιά φορά ήταν ζημιάρα. Όταν έκανε ζημιές την μαλώναμε και φαινόταν φοβισμένη.Επιπρόσθετα, ήταν αρκετά χαδιάρα.

Όμως κάποια μέρα, όταν είχαμε πάει στην Πάτρα με την οικογένειά μου συνέβη κάτι τρομερό! Όταν γυρίσαμε πήγα στη φωλίτσα που της είχα φτιάξει, αλλά δεν ήταν εκεί. Έψαξα παντού: στο χωράφι, σε καμιά τρύπα, αλλά τίποτα. Ήμουν έτοιμος να ψάξω όλη τη γη για να τη βρω, ακόμα και το σύμπαν! Για αυτήν θα έκανα τα πάντα!

Ύστερα από λίγο πήγα στη μάντρα του οικοπέδου και τι να δω... μια γάτα μαύρη που ήταν ολόιδια σαν αυτή που είχα γνωρίσει. Την κοίταξα καλύτερα αλλά έλεγα πως ήταν αυτή. Θυμόμουν που είχε ένα κεφάλι στρογγυλό. Ε, τότε, αφού είχα ψάξει παντού αυτή θα ήταν. Εκείνη όμως τη στιγμή πέρασε ένα απορριμματοφόρο και την πάτησε. Έκλαιγα μια ώρα.

Τέλος δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό το λυπηρό γεγονός.

Λευτέρης

Η Μάση, το κατοικίδιο μου, είναι ένα σκυλάκι. Εγώ φοβόμουν πολύ τα σκυλιά και έτσι για να το ξεπεράσω πήραμε ένα. [...]

Η συμπεριφορά της Μάση είναι φιλική προς τα παιδιά, όμως γαβγίζει στους μεγάλους ή σε παιδιά που είναι ψηλά, γιατί εκείνη είναι πολύ κοντούλα μπροστά σε αυτά. Είναι πολύ ζηλιάρα, καθώς όταν με παίρνει αγκαλιά η μαμά μου, πηδάει και αυτή για να μπει στην αγκαλιά. Είναι παιχνιδιάρα και ακούραστη, διότι κοιμάται λίγο και όλη την υπόλοιπη ώρα παίζει.  [...]

Είμαι ικανοποιημένη που η Μάση με βοήθησε να ξεπεράσω τη φοβία μου για τα σκυλιά και χαίρομαι που περνάμε πολλές ώρες μαζί.

Φιλομένα

[...] Τον Ρόκι τον βρήκα στον δρόμο κοντά στο σπίτι μου όπου έπαιζα με τα αδέλφια μου. Όταν τον είδα, τον λυπήθηκα και τον πήρα μαζί μου. [...]

Αλίκη

[...] Όταν με ακούει να παίζω στον κήπο, η Κύρα τρέχει, σηκώνεται στα δυο της πόδια και με τα δύο μπροστινά ανοίγει την πόρτα του κήπου. [...]

Αλέξανδρος

[...] Όταν λείπω από το σπίτι, η Λόλα περιμένει πίσω από την πόρτα και καθώς μπαίνω μέσα, αρχίζουμε και παίζουμε. Περνάω πολλές ώρες μαζί της. [...]

Εγώ τη λατρεύω! Έχει μία ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Όταν δεν μπορώ να κοιμηθώ, παίρνω τη Λόλα στην αγκαλιά μου και με βοηθάει να αποκοιμηθώ.

Εύχομαι να είμαι πάντα μαζί της. Τη νιώθω σαν την καλύτερή μου φίλη. Την αγαπώ πολύ!

Κωνσταντίνα

[...] Όταν εγώ ήμουν τριών χρονών, είχα ανέβει πάνω στο σκυλάκι τον Φοίβο, για να με πάει βόλτα. Προφανώς εκείνο δεν μπορούσε και ο μπαμπάς μου είπε να κατέβω.

Με τον Φοίβο είμαστε πολύ ενωμένοι. Δεν θα θέλαμε να πάθει κάτι κακό. Είναι το έκτο μέλος της οικογένειάς μας, γι' αυτό το αγαπάμε και το φροντίζουμε όπως τον εαυτό μας.

Τον Φοίβο τον έχω σαν αδερφό μου. Όταν μεγαλώσω θα τον πηγαίνω βόλτες και θα περνάμε όλη την ημέρα μαζί.

Βασιλική

[...] Η Μαρούσα συνηθίζει να τρώει το φαγητό της, αφού τελειώσουμε εμείς να τρώμε. Το κακό με τη Μαρούσα είναι ότι με τον ξένο κόσμο είναι φοβητσιάρα και άγρια, ενώ με εμάς είναι καλή και αγαπησιάρα. Επίσης η Μαρούσα είναι από τα σκυλιά που μπορούν να πάνε βόλτα χωρίς το λουρί τους και χωρίς να φύγουν από τον ιδιοκτήτη τους.

Μια μέρα που ήμουν μόνη στο σπίτι με την Μαρούσα έπεσα κάτω και χτύπησα το χείλος μου. Τότε αυτή ήρθε και με έγλειφε παντού! Και από τότε κάθε φορά που είμαι στενοχωρημένη ή πονάω έρχεται πάνω μου και με γλείφει. [...]

Τέλος, η Μαρούσα είναι το αγαπημένο μου σκυλί και δεν θα αφήσω τίποτα και κανέναν να την πειράξει.

Γωγώ

[...] Ένα βράδυ καθόμασταν όλοι στον καναπέ και βλέπαμε τηλεόραση. Σε μια στιγμή διακόπηκε το ρεύμα. Πιαστήκαμε όλη η οικογένεια χέρι - χέρι, αλλά εγώ έπιασα κι ένα μαξιλάρι. Ο Μπρούνο, αφού είχε καταλάβει τι είχε συμβεί, ήρθε μέσα στο σπίτι, έπιασε με το στόμα του το μαξιλάρι που κράταγα, μας έβγαλε έξω και μας πήγε σε μια κολόνα της ΔΕΗ που είχε ρεύμα.

Μετά από αυτό το γεγονός καταλάβαμε ότι ο Μπρούνο είναι ένας πιστός οδηγός στο σκοτάδι.

Γιώργος

[...] Μια φορά η μαμά μου είπε να πάω να βάλω φαΐ στη Γλύκα. Όταν κατέβηκα είδα τη Γλύκα έξω από το κλουβάκι της, ενώ η μαμά την είχε κλειδώσει. Τελικά καταλάβαμε πως η Γλύκα είχε πηδήξει πάνω από τα κάγκελα. Επίσης η μαμά την είχε δει να προσπαθεί να ανοίξει την πόρτα, ενώ πολλές φορές είχε ήδη σπρώξει το σύρτη που έχει η πόρτα. Ευτυχώς που υπήρχε η αλυσίδα, αλλιώς θα είχε βγει έξω. [...]

Ζωή

Η Μάρω είναι το άλογο μου. [...]

Μια μέρα, ενώ την ίππευα, κάποια σκυλιά μας είδαν και μας επιτέθηκαν. Φτάσαμε στο χωράφι, κατέβηκα κάτω. Τα σκυλιά είχαν φτάσει. Η Μάρω για να με προστατέψει,σήκωσε τα μπροστινά της πόδια. Ήθελε να τρομάξει τα σκυλιά. Και όμως τα κατάφερε! [...]

Χρύσα