|
Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011
Το σχεδιάγραμμα της ιστορίας
1. Ο Ηλίας, ο υπάλληλος μιας εταιρείας, λαμβάνει ένα μηχάνημα για ποτά.
2. Ο Ηλίας δε νιώθει άνετα με το μηχάνημα.
3. Ζητάει στον προσωπάρχη να βγάλει το μηχάνημα.
4. Ο προσωπάρχης λέει ότι το μηχάνημα βοηθάει.
5. Ο Ηλίας σκέφτεται ότι θα το συνηθίσει.
6. Τελικά "συμφιλιώνεται" με το μηχάνημα, αλλά το μηχάνημα παθαίνει βλάβη.
7. Ο Ηλίας ψάχνει τρόπους λύσης.
8. Τα καταφέρνει.
9. Έρχεται ένα μηχάνημα για σνακ.
10. Φτου κι απ' την αρχή.
Ένα πρωί, καθώς ο Ηλίας, που ήταν υπάλληλος μιας λογιστικής εταιρείας, κατέβαινε να πάρει τον πρωινό του καφέ, βλέπει ένα μηχάνημα για ποτά. Το αγνόησε και συνέχισε να κατεβαίνει.
Μόλις πήρε τον καφέ και το τοστάκι του, πήγε στο γραφείο να συνεχίσει τη δουλειά του. Και μόλις μπαίνει μέσα... Ντάν! Το τεράστιο μηχάνημα για τα ποτά που είδε το πρωί ήταν γι' αυτόν. Τέλος πάντων, συνέχισε τη δουλειά του και κάποια στιγμή ήθελε ένα ποτήρι με νερό. Έτσι πήγε να βάλει το χέρι του στο κουμπί για τον καφετζή, αλλά αυτό δε βρισκόταν εκεί! Στη θέση του βρισκόταν μια θήκη για κέρματα που ήταν συνδεδεμένη με το μηχάνημα. Αυτό έκανε τον Ηλία να μην νιώθει άνετα.
Για να λύσει το πρόβλημά του πήγε στον προσωπάρχη να παραπονεθεί. "Το μηχάνημα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον Γιάννη" είπε. Κι ο προσωπάρχης απάντησε: "Αυτό το μηχάνημα τους εξυπηρετεί όλους". Όταν όμως ο Ηλίας το ξανασκέφτηκε συμφώνησε με τον προσωπάρχη. κι όλοι οι υπάλληλοι αποφάσισαν να κάνουν τον Γιάννη καθαριστή. Ο Γιάννης είπε: "Αν μπορώ να μεγαλώσω την οικογένειά μου, θα το κάνω".
Όταν ο Ηλίας πήγε στο γραφείο του έβαλε ένα κέρμα και πάτησε το κουμπί για τον καφέ, το μηχάνημα δεν έβγαζε τίποτα. Ξαναπροσπάθησε και πάλι τίποτα!
Ξαναπήγε στον προσωπάρχη να παραπονεθεί μα ο προσωπάρχης του είπε: " Να βρεις μόνος σου τον τρόπο, εγώ πάω διακοπές".
Ο Ηλίας ανέβηκε στο γραφείο του και άρχισε να σκέφτεται τρόπους ώστε να δουλέψει το μηχάνημα. Το 'ριξε μια κλοτσιά, τίποτα, του 'ριξε κι άλλη, τίποτα.
Κάπου στις εικοσιπέντε κλοτσιές του 'ρθε η θεία φώτιση να φωνάξει ηλεκτρολόγο. Ευτυχώς δεν έδωσε δυνατές κλοτσιές στο μηχάνημα και έτσι δεν χάλασε.
Μια εβδομάδα μετά στο γραφείο του ο Ηλίας παρέλαβε ένα μηχάνημα για σνακ!
Φτου ξανά κι απ' την αρχή.
Έφη
Σήμερα το πρωί, καθώς κατέβαινα τις σκάλες, είδα ένα μηχάνημα. Ρώτησα τον Γιάννη γιατί το έφεραν. Μου είπε ότι δεν προλάβαινε να μοιράζει τους καφέδες και έπρεπε να το φέρουν.
Ο Γιάννης με ρώτησε από ποιον θα παίρνω τους καφέδες και του είπα ότι από τον Γιάννη "ο καφές είναι πιο νόστιμος". Χαμογέλασε. Όμως, όλο και περισσότεροι υπάλληλοι πήγαιναν να πάρουν τον καφέ τους από το μηχάνημα. Μου το έλεγε συνέχεια. Δεν χαμογελούσε πια, ήταν λυπημένος. Τότε του είπα να καταστρώσουμε ένα σχέδιο.
Όταν τελείωσε η δουλειά και οι υπάλληλοι έφυγαν, μείναμε με τον Γιάννη στην εταιρεία. Εγώ πήγα να αγοράσω οκτώ ποντίκια. Όταν γύρισα βγάλαμε το μηχάνημα από την πρίζα και το ανοίξαμε. Μέσα είχε πολλά καλώδια. Διάφορα χρώματα, κόκκινα, άσπρα, κίτρινα και μπλε. Τα βγάλαμε ένα ένα προσεκτικά για να μπορέσουμε να τα ξαναβάλουμε. Πήραμε τα ποντίκια και τα βάλαμε στους χυμούς και τους καφέδες. Ξαναβάλαμε τα καλώδια στη θέση τους, κλείσαμε το μηχάνημα, το βάλαμε στην πρίζα και φύγαμε.
Το επόμενο πρωί, όταν ήρθαν οι υπάλληλοι να πάρουν καφέ απ' το μηχάνημα, δεν έβγαινε ούτε μια σταλιά καφέ. Αποφάσισαν να το ανοίξουν. Μαζεύτηκαν γύρω γύρω απ' το μηχάνημα όλοι οι υπάλληλοι και όταν οι μηχανικοί το άνοιξαν είδαν μέσα σκοτωμένα ποντίκια. Όλοι νόμιζαν ότι όλο αυτό τον καιρό έπιναν χυμούς και καφέδες με ποντίκια.
Πέταξαν το μηχάνημα στα σκουπίδια και ο καφετζής ο Γιάννης ξαναβρήκε τη δουλειά του. Εγώ ήμουνα χαρούμενος που ο Γιάννης ξαναπήρε τη δουλειά του.
Αναστασία
Όπως κάθε μέρα, πήγα στη δουλειά και είδα στο διάδρομο έναν "ηλεκτρονικό καφετζή". Του έβαζες το πλαστικό ποτήρι και έδινε καφέ.
Πήγα και ρώτησα τι κάνει αυτό εδώ. Οι υπάλληλοι δεν μου έλεγαν τίποτα. Έτσι ρώτησα τον ξινό προσωπάρχη. Ξεκίνησε τότε ένας διάλογος. Ο προσωπάρχης είπε: "Το μηχάνημα λειτουργεί πιο γρήγορα και θα πληρώνεις 50 λεπτά". Σοκαρίστηκα. Νόμιζα ότι μου έκανε πλάκα.
Χάρηκα τόσο πολύ που κάθε μέρα έπαιρνα καφέ. Όσο για τον Γιάννη να πάει να κάνει εκπτώσεις. Πάλι καλά που υπάρχει το μηχάνημα και δεν θα ακούω να μου λέει: "Κρητικός στα μαύρα τα νερά. Πάρε κόσμε 2 € ο ελληνικός καφές". OMG!
Μια μέρα με φώναξε και μου είπε: "Άμα χαλάσεις το μηχάνημα θα σου μειώσω τον καφέ κατά 1, 50 €. Τι λες, θές;" Όχι ευχαριστώ, δεν θα πάρω" του απάντησα.
Όταν την Κυριακή είχαμε ρεπό, ο Γιάννης τον έσπαγε, τον καθάριζε, έκλαιγε, γελούσε και αναγκάστηκα να φωνάξω τον ψυχίατρο. Είχε αποτρελαθεί εντελώς.
Την επόμενη ημέρα πήγα να πάρω καφέ και το μηχάνημα έβγαζε γάλα με ζάχαρη! Τα 'χασα. Θα νομίζουν ότι εγώ το χάλασα. Κι έτσι το κράτησα μυστικό. Ο επόμενος πελάτης το είπε στον προσωπάρχη. Θύμωσε τρομερά. Φώναζε σε όλους και από αυτό έπαθε καρδιακό.
Τελικά βγήκε σε καλό και έγινα η προσωπάρχης της εταιρείας!
Μαρία |
