Από το βιβλίο του Τζάνι Ροντάρι "Παραμύθια από το τηλέφωνο".
Η πινεζοβροχή
Τρίτη 24 Οκτωβρίου 2017
Στη Μπαλονοχώρα όπου ζουν πολλά μπαλόνια, το χειμώνα βρέχει πινέζες και γίνεται μεγάλος σαματάς, γιατί...
Οι ιδέες μας για τις φανταστικές βροχές:
Όταν βρέχει καρυοθραύστες
στην Καρυδοχώρα
κι η καρυοθραυστοψιχάλα
γίνεται καρυοθραυστομπόρα,
κι η καρυοθραυστομπόρα
γίνεται σωστός
καρυοθραυστοκατακλυσμός.
Τότε τα καρύδια τρέχουν να κρυφτούν
στις καρυδοσπηλιές.
Όμως ένα καρυδάκι σκόνταψε
και το πιάσαν οι καρυοθραυστοδαγκάνες
το καρυδότσουφλο σπάζουν
την καρυδόψιχα αρπάζουν
Μα ήταν νόστιμη πολύ
τη λυπηθήκαν
και την αφήσαν στη στιγμή.
Όταν βρέχει πορτοκαλοστίφτες
στην Πορτοκαλοχώρα
κι η πορτοκαλοστιφτοψιχάλα
γίνεται πορτοκαλοστιφτομπόρα,
κι η πορτοκαλοστιφτομπόρα
γίνεται σωστός πορτοκαλοστιφτοκατακλυσμός
τότε τα πορτοκάλια τρέχουν να κρυφοτύν
μέσα στους πορτοκαλεώνες
Όμως ένα πορτοκάλι κύλησε πάνω σε μια πέτρα
το 'πιασαν και το 'στυψαν
και βγήκε ένας νόστιμος και θρεπτικός
μυρωδάτος πορτοκαλοχυμός.
Γιώτα
Όταν βρέχει τερμίτες
στην Επιπλοχώρα [...]
Αντρέας
Όταν βρέχει γόμες
στην Γραμματοχώρα [...]
Κώστας
'Οταν βρέχει ηλιαχτίδες
στην Χιονοχώρα [...]
Δημήτρης
Όταν βρέχει ξύστρες
στην Μολυβοχώρα [...]
Γιάννης
Όταν βρέχει πριόνια
στην Δεντροχώρα [...]
Όταν βρέχει ψαλίδια
στην Μαλλιοχώρα [...]
Ρενέ Μαγκρίτ, Γκολκόντα (1953)
Λούνα παρκ, παππούλη μου!
Πέμπτη 19 Οκτωβρίου 2017
Η Θέτη Χορτιάτη μάς ταξιδεύει σ' ένα διαφορετικό Λούνα Παρκ.
Ομαδική ζωγραφιά
Έχω μαγικό παππούλη
που 'ναι λούνα παρκ τρελό
έχει γόνατα αλογάκια
δίνω μια και καβαλώ
κάνω κούνια σε δυο χέρια
και τσουλήθρα σ' αγκαλιά
παίζω ένα βουβό ταμπούρλο
τη μεγάλη του κοιλιά
φέγγουν πάνω του λαμπιόνια
μάτια πίσω από γυαλιά
τραγουδάει βραχνή κασέτα
και λαλεί σοφή μιλιά
έχει τσέπες μαγαζάκια
νύχτα μέρα ανοιχτά
παίρνω τσίκλες σοκολάτες
κι ό,τι θες χωρίς λεφτά
μα πληρώνω εισιτήριο
κι είναι ακριβό πολύ
για να μπω στο λούνα παρκ μου
δίνω σφυριχτό φιλί.
Προτάσεις για διάβασμα:
Ζίγκριντ Λάουμπε, Ο παππούς πετάει
Ζασμίν Ντιμπέ, Ο τρομερός παππούς
Το πορτοκάλι και μια ηλιαχτίδα
Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2017
Σήμερα διαβάσαμε το διήγημα του Μάνου Κοντολέων "Το πορτοκάλι και μια ηλιαχτίδα".
Κώστας
Ήταν, κάποτε, μια μικρή ηλιαχτίδα. Μικρή, μα πολυταξιδεμένη. Και πού δεν είχε πάει!
[...]
Έπαιξε με τα κύματα.
Γιώτα
Κρύφτηκε μέσα στα σκοτεινά φυλλώματα των δέντρων. Δροσίστηκε στα νερά των ποταμών. Κουβέντιασε, καθισμένη πάνω στα πέταλα μιας μαργαρίτας, με τις μέλισσες και τις πεταλούδες.
[...]
Αντρέας
Ώσπου μια μέρα συνάντησε ένα δέντρο. Μικρό ήταν. Μα είχε καταπράσινα φύλλα, με όμορφη μυρωδιά. Είχε και κάτι ολοστρόγγυλους καρπούς, που κρεμόντουσαν από τα κλαδιά του.
[...]
Δημήτρης
Από τότε είναι που το πορτοκάλι έχει αυτό το λαμπερό χρώμα.
